Twórcą dogoterapii był Boris Levinson, amerykański psychiatra pracujący z dziećmi cierpiącymi na autyzm. Podczas zajęć, na które przypadkowo przyprowadził swojego psa, okazało się, że dziecko cierpiące na autyzm otworzyło się na zwierzę, co sprowokowało psychiatrę do prowadzenia obserwacji w tej dziedzinie.

Obecnie dogoterapia stosowana jest na szeroką skalę. Wśród wskazań do jej stosowania wymienia się m.in. mózgowe porażenie dziecięce, autyzm, ADHD, niedowład kończyn, zaburzenia emocjonalne i inne.

Jak podkreślają specjaliści, w zasadzie w obrębie każdej rasy można wybrać psa, który będzie się sprawdzał w terapii, jednak dla dzieci polecane są duże psy – cierpliwsze, bardziej odporne na ból, na których można się położyć, czy przytulić. Wybór psa terapeuty powinien być przemyślany i dokonany w oparciu o cechy, które można zauważyć już u szczeniaka – odwaga, czy brak agresji. Idealny pies terapeuta musi przede wszystkim lubić ludzi.

Opracowała: DWZ

Źródło: PAP