Rodzice dzieci niepełnosprawnych stoją przed ogromnym wyzwaniem. Jak kochać mądrze dziecko aby nie ograniczać jego rozwoju?. Jak pogodzić się z myślą, że moje dziecko mogło być zdrowe lub jak nie uciekać w różnorodne zabiegi i czynności, które pozwolą zapomnieć lub wyprzeć fakt niepełnosprawnego dziecka. Tylko ten rodzic, który przeszedł wszystkie psychologicznie naturalne fazy od odrzucenia po akceptację lub pogodzenia się po drodze przechodząc fazę buntu i frustracji, stanie się rodzicem kochającym całym sercem, zapewniającym wsparcie i pomoc w momentach kiedy dziecko tego potrzebuje. Rodzice obserwują swoje dziecko, porównują go z innymi dziećmi, szukają porad u specjalistów. Takim najważniejszym sprawdzianem rozwoju dziecka i jego samodzielności jest okres przedszkolny i szkolny. Jest to okres kiedy dziecko uczy się współdziałać z innymi, uczy się wielu nowych rzeczy, staje przed nowymi wyzwaniami zmieniającej się rzeczywistości. Rodzic i nauczyciel powinien pozwolić dziecku kroczyć własną ścieżka rozwoju, zgodnie ze sprawdzoną zasadą pomóż mi to zrobić samemu. każde dziecko chciałoby powiedzieć nauczycielowi lub rodzicowi; „Nie idź przede mną bo nie nadążam, nie idź za mną bo nie mogę się ciągle oglądać do tyłu, idź obok mnie”.

W Poradniku tym jako pedagog i rodzic dziecka niepełnosprawnego skupię się na aspektach pedagogicznych dotyczących kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, przybliżę podstawowe prawo oświatowe, gdyż często spotykam się z niewiedzą rodziców na ten temat. W opracowanych poradnikach i publikacjach często wiedza dezaktualizuje się wraz ze zmianami podstaw prawnych dotyczących edukacji.

Weronika Żuławińska