Wybierz sekcję
Kształcenie dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
W krajach Unii Europejskiej szczególną uwagę zwraca się na wspólne kształcenie dzieci i młodzieży niepełnosprawnych z pełnosprawnymi rówieśnikami w powszechnym systemie edukacji, z jednoczesnym wsparciem uwzględniającym ich specjalne potrzeby edukacyjne. Zmiany w polskiej oświacie związane z reformą systemu edukacji są zgodne ze standardami europejskimi i umożliwiają kształcenie uczniów niepełnosprawnych w klasach ogólnodostępnych (Ustawa z 7 września 1991).
Opinie i orzeczenia
Publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym publiczne poradnie specjalistyczne, przeprowadzają diagnozę dzieci i młodzieży, w szczególności w celu określenia indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz indywidualnych możliwości psychofizycznych dzieci i młodzieży, wyjaśnienia mechanizmów ich funkcjonowania w odniesieniu do zgłaszanego problemu oraz wskazania sposobu rozwiązania tego problemu.
Efektem diagnozowania dzieci i młodzieży jest w szczególności:
- wydanie opinii;
-
wydanie orzeczenia o potrzebie: kształcenia specjalnego, zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego lub indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży;
-
objęcie dzieci i młodzieży albo dzieci i młodzieży oraz rodziców bezpośrednią pomocą psychologiczno-pedagogiczną;
-
wspomaganie nauczycieli w zakresie pracy z dziećmi i młodzieżą oraz rodzicami.
Poradnia wydaje opinię na pisemny wniosek rodzica dziecka albo pełnoletniego ucznia, którego dotyczy opinia. Do wniosku można dołączyć posiadaną dokumentację uzasadniającą wniosek, w szczególności wyniki obserwacji i badań psychologicznych, pedagogicznych, logopedycznych i lekarskich, a w przypadku dziecka uczęszczającego do przedszkola, szkoły lub placówki albo pełnoletniego ucznia uczęszczającego do szkoły lub placówki - także opinię nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych lub specjalistów udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu, szkole lub placówce. Poradnia może zwrócić się do rodzica o przeprowadzenie badań i przedłożenie zaświadczenia lekarskiego, a także zwrócić się do placówki, do której uczeń uczęszcza, o przedstawienie opinii nauczycieli lub specjalistów pracujących z uczniem, o czym informuje rodziców.
Korzystanie z pomocy udzielanej przez poradnie jest dobrowolne i nieodpłatne.
Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 199)
opracowała Joanna Kuczyńska
